ปี 56 [079268] ยินยอมรับความเจ็บปวด และจะอดทนแม้แทบขาดใจ...

คนเรามีทั้งสุขและทุกข์นะค่ะ เราผ่านสุขมาแล้ว แล้วเราก็มาทุกข์กันอีก การสูญเสียเป็นเรื่องที่รับไม่ได้แต่ก็ต้องทำใจยอมรับมันให้ได้ ลูกสาวมีหลานๆให้เชยชมค่ะหลังจากที่เทอผ่าคลอดออกมา เทอไม่เลี้ยงลูกจนยายอย่างเราต้องเลี้ยงตั้งแต่แบเบาะ เทอมีหลานให้5 ตัวค่ะ เสียตอนแรกเกิด1ตัว เหลือ 4 ตัว 13วันค่ะที่ดิฉันเลี้ยงหลานมา ข้าวหอมเป็นผู้ชายตัวเดียวและเขาได้จากเราไปเมื่อตอนเที่ยงคืนพอดีค่ะ เขาไปโดยที่เราไม่ทราบสาเหตุเขารอเรามาอุ้มร้องแผลดเสียง แง้ววว...3 ครั้งและจากไป ดวงตาที่ไร้แววร่างกายที่ไร้วิญญาณอยู่ในมือของเรา แต่หัวใจเขายังเต้นอยู่ ดิฉันพยายามเช็ดตัวกระตุ้นเขาเขาก็ไม่ตอบสนอง (ข้าวหอมนี่นู๋ไปแล้วจริงๆเหรอลูก) ตอนนั้นใจดิฉันมันแตกสลายดิฉันกอด หอมเขา และร้องไห้เหมือนคนบ้า และนอนกอดเขายันเช้า ดิฉันต้องเข้มแข็งเพราะยังมีหลานอีก3ตัวที่รอดิฉันอยู่ วันนี้ดิฉันใจสลายยอมจำนนให้ฟ้าดินแยกเขาออกจากเราค่ะ



ชื่อเจ้าของกระทู้ : Earth Kub
วันเวลาที่เขียน : 10/5/2557 , 9:46:10
ข้อมูลกระทู้ : อ่าน, ตอบ [749, 4]